PAANO BA UMASENSONG PINANSYAL..??
ATENSYON**
ang pahinang ito ay para sa mga taong malawak ang pang unawa at pag iisip.. at
marunong umintindi. may mga bagay dito na nakasulat. na maaring di mo tanggap
sa sarili mo. na maaring kang masaktan. Kaya ngayon pa lang lisanin mo na ang
pahinang ito.. Kung hindi ka handa.. Salamat..
--PAANO
BA UMASENSONG PINANSYAL.?? Pag usapan muna natin ang mga ilang bagay bagay. Sa
buhay..
--Nasaan
nga ba ang pera nasa panga-ngamuhan, pag eempleyado o pag nenegosyo.? Parehas
naman nandyan ang pera. Ang dapat mo lang isipin at isa alang alang nasaan nga
ba ang malaking pera.. Para umasenso sa financial na aspeto ng buhay..?? Para
makuha ang mga pangarap.. Isa isahin natin.
--Unahin
natin ang ang pag empleyado. Sa pag tatrabaho dalawang klase yan may maliit na
kita at malaking kitaan..
-Kung malaki ang kita mo. isa ka sa mga mapapalad na tao.. Kung hindi naman.
-Isa ka pa rin sa mapapalad na "pinoy". Maswerte kana bakit.?
-kasi maraming pinoy wala pa ring trabaho hanggang ngayon..!
-Pero kung bakit tayo nag aaral para makahanap ng trabaho. Para kumita pera at makuha ang pangarap natin sa buhay at sa pamilya.. Pero bakit maraming tapos wala pa ring trabaho..? Bakit..?
-Yung kurso mo ba na ina-aral sa skwelahan mo.. yan lang ba ang school na nag ooffer nang ganyang kurso.?.. madami diba..!? kaya pag nag tapos ka. marami kang kakumpetensya sa pag hahanap ng trabaho pati yung naka pagtapos nung nakaraang taon.. Kaya wag ka magtaka.!
-Eto pa malupit eh pano pag sa di kilalang school kapa nag tapos..!
-Kasabayan mo sa pag aaplay galing sa maganda at kilalang university ikaw yung jan lang sa tabi tabi university school.. wala na agrabyado na di kasi patas. may diskreminasyon agad.. masakit pero totoo.. Kaya wag ka magtaka kaya maraming walang trabaho sa atin..
-Marami pa sa atin mga kababayan nag aral ng mabuti at nakapagtapos ng kolehiyo pero hanggnag ngayon wala pa ring trabaho. Kung meron man kontraktwal pa. (alam mo ba na ang kontraktwal ay isang lantarang pang aabuso sa kakayahan ng mang gagawang pinoy.)
-At ang masakit na katotohanan pa nag aral nang ilang taon. wag na natin isama ang prep at kinder. Basic na lang.
-Kwentahin natin.
6 na taon elementarya
+ 4 na taon highschool
+ 2 or 4 na taon. Na kolehiyo o higit pa.. ( K12 na tayo now)
= 12 to 14 na taon nag aral ng mabuti ( kung nag aral ka ng maayos hehehe)
-Gumastos ng malaki, ginapang ng magulang, makapag tapos lang ang kanilang mga anak..para saan.? sa kontraktwal at magtiis sa maliit na sahod..
-Ang iba naman sa kababayan natin nililinya kahit di na nila linya. Pinapasok na rin.. Kumita lang.. which is tama rin naman.. Kaya marami sa ating kababayan hindi na nangangarap.. Kuntentento na sa paminsan minsan may nadudukot..! Eh pano pag wala ka pang trabaho wala na taghirap na.
-Kaya ilan sa mga kababayan natin wala na hinihintay na lang na dumaan ang taon sa buhay nila umaasang magkaroon ng himala o swerte..! ang masaklap pano pag hindi kapa nakapag tapos..?? Wala na.! wala na bang pag asa sa buhay..?
-Hindi patas minsan bakit..?Ang lupet nga eh mag aaplay ng trabaho. Sa man power services. Janitorial, secuirity, waiter etc. kailangan tapos ka pa ng kolehiyo.?
-Anung kinalaman ng square root sa pag ma map. anung kinalaman ng algebra sa pag babantay building at magtapang tapangan, sariling pamilya di mabantayan,. Ano nang nangyari..?tapos mag aaply ng frontdesk kailangan matangkad pa at maganda. ang gagawin lang naman sumagot ng mga tawag at kausapin ang mga nag tatanong na bisita sa establisyemento.. Nakikita ba ng tumatawag sa telepeno ang muka nila..at naka upo lang naman maghapon sa harapan. Bakit matangkad pah..? pano pag di ka nabiyayan ng tangkad wala na.. Unfair diba.. tapos para saan para sa maliit na sahod.. Masakit pero totoo.. Yan ang reyalidad sa buhay nang pangkaraniwang mang gagawa...
-Ang iba pa. ang iniisip wala daw pera sa pilipinas. Nasa abroad daw ang pera.? Nandun nga ba..? Pupunta sa ibang bansa para mag paalila sa ibang lahi. akala nila masaya sa ibang bansa. At madali..? May mga barkada nga ako nag rereklamo na sa hirap ng buhay abroad.. Malayo sa pamilya.. Tapos yung mga kamag anak nila dito sa pinas kung makahingi wagas.. Pambili ng gadget, ganito ganyan.. Akala tumatae ng pera ang kamag anak nila sa abroad. Di nila naisip na Nahihirapan yun.. Maganda kasi pakinggan. "ABROAD" maganda rin ba ang buhay..?
-Pansin mo. Maraming nag aabroad na kababayan natin pag balik. wala din naman nangyayari mapapalad na ang may mga naiipon at maganda ang napasukan.. Pero Pag balik dito hindi ba mauubos ang naipon..? Nung lumabas ng bansa may mga dala silang bagahe, pag balik sa pilipinas sila na ang bagahe. masakit pero totoo..
-Eto pa. Dolyar daw kasi ang kita. oo dolyar naman..pero "Peso" ba ang gastos dun. Diba dolyar din naman.. Kaya karamihan pag balik dito wala din talagang ipon. anung mangyayari pagbalik ng pilipinas..? Tunganga ulit hanap nanaman ng trabaho.. Sa totoo lang nasa pilipinas ang pera kung bukas lang ang isipan mo. nandito ang magandang oportunidad..
-Eto pa Habang buhay ba na kaya mong mag trabaho..? , Hawak mo ba ang buhay mo kung kailan ka mag kakasakit.?, Tatanda rin tayo. At titigil rin sa pag tatrabaho dahil di na kaya ng katawan natin.. !! Pano nah.. Ang pamilya..
-Eto naman sabi nang iba. ibahin mo ako.! "regular ako safe ako"..! matakot ka pag sinabi mo yan.. bakit bakit..? dahil anumang oras pwede kang balikan ng pinag sisilbihan mo o boss mo at sasabihin sayo "paano mo nasabing safe ka."? eh anumang oras pwede kitang tanggalin at palitan. ng mas magaling at mas bata sa iyo..!!! Tama.. Isa lang yan sa mga masakit na katotohanan sa panga-ngamuhan..o pag eempleyado..!! Pero nangyayari yan..
-Kung malaki ang kita mo. isa ka sa mga mapapalad na tao.. Kung hindi naman.
-Isa ka pa rin sa mapapalad na "pinoy". Maswerte kana bakit.?
-kasi maraming pinoy wala pa ring trabaho hanggang ngayon..!
-Pero kung bakit tayo nag aaral para makahanap ng trabaho. Para kumita pera at makuha ang pangarap natin sa buhay at sa pamilya.. Pero bakit maraming tapos wala pa ring trabaho..? Bakit..?
-Yung kurso mo ba na ina-aral sa skwelahan mo.. yan lang ba ang school na nag ooffer nang ganyang kurso.?.. madami diba..!? kaya pag nag tapos ka. marami kang kakumpetensya sa pag hahanap ng trabaho pati yung naka pagtapos nung nakaraang taon.. Kaya wag ka magtaka.!
-Eto pa malupit eh pano pag sa di kilalang school kapa nag tapos..!
-Kasabayan mo sa pag aaplay galing sa maganda at kilalang university ikaw yung jan lang sa tabi tabi university school.. wala na agrabyado na di kasi patas. may diskreminasyon agad.. masakit pero totoo.. Kaya wag ka magtaka kaya maraming walang trabaho sa atin..
-Marami pa sa atin mga kababayan nag aral ng mabuti at nakapagtapos ng kolehiyo pero hanggnag ngayon wala pa ring trabaho. Kung meron man kontraktwal pa. (alam mo ba na ang kontraktwal ay isang lantarang pang aabuso sa kakayahan ng mang gagawang pinoy.)
-At ang masakit na katotohanan pa nag aral nang ilang taon. wag na natin isama ang prep at kinder. Basic na lang.
-Kwentahin natin.
6 na taon elementarya
+ 4 na taon highschool
+ 2 or 4 na taon. Na kolehiyo o higit pa.. ( K12 na tayo now)
= 12 to 14 na taon nag aral ng mabuti ( kung nag aral ka ng maayos hehehe)
-Gumastos ng malaki, ginapang ng magulang, makapag tapos lang ang kanilang mga anak..para saan.? sa kontraktwal at magtiis sa maliit na sahod..
-Ang iba naman sa kababayan natin nililinya kahit di na nila linya. Pinapasok na rin.. Kumita lang.. which is tama rin naman.. Kaya marami sa ating kababayan hindi na nangangarap.. Kuntentento na sa paminsan minsan may nadudukot..! Eh pano pag wala ka pang trabaho wala na taghirap na.
-Kaya ilan sa mga kababayan natin wala na hinihintay na lang na dumaan ang taon sa buhay nila umaasang magkaroon ng himala o swerte..! ang masaklap pano pag hindi kapa nakapag tapos..?? Wala na.! wala na bang pag asa sa buhay..?
-Hindi patas minsan bakit..?Ang lupet nga eh mag aaplay ng trabaho. Sa man power services. Janitorial, secuirity, waiter etc. kailangan tapos ka pa ng kolehiyo.?
-Anung kinalaman ng square root sa pag ma map. anung kinalaman ng algebra sa pag babantay building at magtapang tapangan, sariling pamilya di mabantayan,. Ano nang nangyari..?tapos mag aaply ng frontdesk kailangan matangkad pa at maganda. ang gagawin lang naman sumagot ng mga tawag at kausapin ang mga nag tatanong na bisita sa establisyemento.. Nakikita ba ng tumatawag sa telepeno ang muka nila..at naka upo lang naman maghapon sa harapan. Bakit matangkad pah..? pano pag di ka nabiyayan ng tangkad wala na.. Unfair diba.. tapos para saan para sa maliit na sahod.. Masakit pero totoo.. Yan ang reyalidad sa buhay nang pangkaraniwang mang gagawa...
-Ang iba pa. ang iniisip wala daw pera sa pilipinas. Nasa abroad daw ang pera.? Nandun nga ba..? Pupunta sa ibang bansa para mag paalila sa ibang lahi. akala nila masaya sa ibang bansa. At madali..? May mga barkada nga ako nag rereklamo na sa hirap ng buhay abroad.. Malayo sa pamilya.. Tapos yung mga kamag anak nila dito sa pinas kung makahingi wagas.. Pambili ng gadget, ganito ganyan.. Akala tumatae ng pera ang kamag anak nila sa abroad. Di nila naisip na Nahihirapan yun.. Maganda kasi pakinggan. "ABROAD" maganda rin ba ang buhay..?
-Pansin mo. Maraming nag aabroad na kababayan natin pag balik. wala din naman nangyayari mapapalad na ang may mga naiipon at maganda ang napasukan.. Pero Pag balik dito hindi ba mauubos ang naipon..? Nung lumabas ng bansa may mga dala silang bagahe, pag balik sa pilipinas sila na ang bagahe. masakit pero totoo..
-Eto pa. Dolyar daw kasi ang kita. oo dolyar naman..pero "Peso" ba ang gastos dun. Diba dolyar din naman.. Kaya karamihan pag balik dito wala din talagang ipon. anung mangyayari pagbalik ng pilipinas..? Tunganga ulit hanap nanaman ng trabaho.. Sa totoo lang nasa pilipinas ang pera kung bukas lang ang isipan mo. nandito ang magandang oportunidad..
-Eto pa Habang buhay ba na kaya mong mag trabaho..? , Hawak mo ba ang buhay mo kung kailan ka mag kakasakit.?, Tatanda rin tayo. At titigil rin sa pag tatrabaho dahil di na kaya ng katawan natin.. !! Pano nah.. Ang pamilya..
-Eto naman sabi nang iba. ibahin mo ako.! "regular ako safe ako"..! matakot ka pag sinabi mo yan.. bakit bakit..? dahil anumang oras pwede kang balikan ng pinag sisilbihan mo o boss mo at sasabihin sayo "paano mo nasabing safe ka."? eh anumang oras pwede kitang tanggalin at palitan. ng mas magaling at mas bata sa iyo..!!! Tama.. Isa lang yan sa mga masakit na katotohanan sa panga-ngamuhan..o pag eempleyado..!! Pero nangyayari yan..
{ATENSYON*** "ito ay ayon sa "aking sariling"opinyon lamang. Na nakikita ko sa Pang araw araw.. at reyalidad..para lang ito sa mga taong malawak ang pag iisip at pang unawa.." Hindi ito para sa lahat..!! Hindi para ibaba ang mga empleyado dahil magandang gawain yan at marangal. Ang akin lang kung ikaw ang tipo na tao na kagaya ko. kagaya ko ha na may mataas na pangarap para sa sarili at pamilya.. Paalala ko lang wag kang magtyatyaga sa kung anung ginagawa mo lang.. Sabi nga sa kasabihan sa ingles. " do not put all your eggs in one basket" ( Meaning: This is a piece of advice which means that one should not concentrate all efforts and resources in one area as one could lose everything. ) Pero kung kuntento kana sa buhay mo at sa pamilya mo. kanya kanya tayo ng pangarap at paniniwala..}
-PAANO
BA UMASENSONG PINANSYAL.?? Sabi ng iba "SIPAG AT TIYGAGA" "lang daw.!!" Yun nga lang ba..?
-Para sa aking opinyon "hindi" 50-50 yan.. Bakit..?
-Example: Magtataho, Magbabalot, Driver, Sweeper, mga empleyado sa opisina, low ranking employee staff,. common masisipag matya-tyaga. May pera Oo nag tatrabaho eh.. Ang tanong mayaman..?
-Eto nga madalas sinasabi ng magulang at titser at mga nakakatanda sa atin.. para daw umasenso kailangan daw "sipag at tyaga." Tama naman dapat may sipag at tyaga..
( pero tanungin mo titser mo. kung malakas loob mo hehehe..! " mam pano po ba yumaman.? sasabihin nyan magtapos ka at sipag at tyaga lang..! Tanungin mo ulit.. Mam tapos ka..? Oo.. masipag matyaga ka..? Oo..! mayaman ka..ewan ko isasagot nila.. biro lang wag mo tatanungin ibagsak ka nun.. hehehe)
-Hindi ko sinasabing mag tamad ka.. Sipag at tyaga kailangan yan para umasenso.. pero pero pero..!! Dapat nasa tamang "OPORTUNIDAD.." Ang sipag at tyaga.. Para di masayang ang time and effort.. Ngayon nakita natin na maliit ang tyansa sa pagiging empleyado.. Saan na tayo..??
-Mag business ka..? Oo negosyo.. Dahil nandun talaga ang financial success..
-Kung gusto mo talagang umaseso sa pinansyal mag bisnes ka..!! Pero dapat may isa-alang alang kang mga ilang mga bagay bagay. kasi maraming hindi rin nag sa succeed sa pag nenegosyo pag sablay ang pamamahala, ugali , at pag iisip mo..
-Para sa aking opinyon "hindi" 50-50 yan.. Bakit..?
-Example: Magtataho, Magbabalot, Driver, Sweeper, mga empleyado sa opisina, low ranking employee staff,. common masisipag matya-tyaga. May pera Oo nag tatrabaho eh.. Ang tanong mayaman..?
-Eto nga madalas sinasabi ng magulang at titser at mga nakakatanda sa atin.. para daw umasenso kailangan daw "sipag at tyaga." Tama naman dapat may sipag at tyaga..
( pero tanungin mo titser mo. kung malakas loob mo hehehe..! " mam pano po ba yumaman.? sasabihin nyan magtapos ka at sipag at tyaga lang..! Tanungin mo ulit.. Mam tapos ka..? Oo.. masipag matyaga ka..? Oo..! mayaman ka..ewan ko isasagot nila.. biro lang wag mo tatanungin ibagsak ka nun.. hehehe)
-Hindi ko sinasabing mag tamad ka.. Sipag at tyaga kailangan yan para umasenso.. pero pero pero..!! Dapat nasa tamang "OPORTUNIDAD.." Ang sipag at tyaga.. Para di masayang ang time and effort.. Ngayon nakita natin na maliit ang tyansa sa pagiging empleyado.. Saan na tayo..??
-Mag business ka..? Oo negosyo.. Dahil nandun talaga ang financial success..
-Kung gusto mo talagang umaseso sa pinansyal mag bisnes ka..!! Pero dapat may isa-alang alang kang mga ilang mga bagay bagay. kasi maraming hindi rin nag sa succeed sa pag nenegosyo pag sablay ang pamamahala, ugali , at pag iisip mo..
-Eto eh wala akong pampuhunan.? Wag ka mag alala may mga institusyon, at kumpanya like lending company na nag papautang.. Di lang puro lakas ng loob, basta alam mo kung paano mag patakbo ng bisnes, mamahala, at mag monitor. Maraming nag papautang na bangko..
-Ayaw ko maglalabas kasi ng pera jan eh.. Tama. wala naman kasing negosyong di naglabas ng pera pampuhunan.. Sa ginagawa mo nag lalabas ka din naman ng pera eh namumuhunan ka din.. Pamasahe, pangkain, pang placement fee abroad, etc. pang apply nga sa work nangutang ka pa nga eh pang requirements.. diba namuhunan din. Dun..!!
-Eto di ako tapos..? Wag ka mag alala pag nag tayo ka ng negosyo di naman tinatanong ng gobyerno kung tapos ka o hindi.. Basta may pera pangtayo ka ng business, at alam mo pwede ka..
-Eto ayaw ko mag bisnes. Hindi para sa akin yan.. "masaya na ako sa work ko..!" Tama.. Pero habambuhay bang malakas ka para mag trabaho..
-Sabihin nating maganda ang sahod mo.. Tatanda tama.. Mag reresign. Nakatanggap ka nang malaking seperation pay (kung meron ka makukuha.!!) sabihin nating 2million.. Mau ubos hindi..? Anung gagawin mo para di maubos..? Bisnes pa rin..! or lumabas ka ng ibang bansa nag OFW, SeaMan, etc., Naka ipon ng malaki 5million.. Uuwi ng pilipinas..? Mau ubos hindi..? Anung gagawin para di maubos..? Bisnes pa rin..!
-Ayaw mo mag bisnes. Ok lang darating ang time mag bibisnes ka din.. Para mas mabilis mo makuha mga pangarap mo para sayo at sa pamilya mo..
-Kaso hihintayin mo pa bang tumanda ka. Bago ka mag negosyo eh pwede namang habang bata at malakas kapa. Or isabay mo sa ginagawa mo dalawa pa kita mo. Para pag kumikita kana ng malaki sa negosyo mong pinasok. e enjoy mo nalang oras mo sa pamilya mo. at mag kaka time and financial freedom ka pa sa pamilya mo..
-Kasi pag naisipan mo mag bisnes kung kailan matanda kana. Yumaman ka man di mo na enjoy ang buhay bakit.??
-Hindi mo na makakain mga paborito mong pagkain, sabihin sayo ng doktor. Bawal na pork, beef, beans, crackers crackers ka lang muna,.
-Hindi mo na ma e enjoy ang oras mo sa pamilya mo. bawal na gumala, sumakay sa rides. May rayuma na baka mabagal kana,
-Hindi mo na ma enjoy ang new car mo. sabihin sayo ni doc. Mas mabuti ang exercise sa katawan..! (baka yung windshield ng kotse mo may grado nah hahahaha joke..)
-Pero teka. Wag ka basta basta mag nenegosyo dapat alam mo ang mga ilan sa mga bagay bagay na ito pag pinasok mo ang pag nenegosyo..
-May mga klase ng negosyo.. Anu ano yun..? at anu yung mga bagay na dapat mong malaman sa pag nenegosyo at isa alang alang.. Eto na eto nah..Exciting toh..
-TRADITIONAL
BUSINESS..
-Eto yung maliit ang puhunan pero maliit din ang kita..
-Anu ano yun.. Sari sari store, computer shop, salon, resto, fishbolan, kwek kwekan, karinderya, barbikyuhan. etc.
-kailangan mo din isaalang alang dito yung mataas na RISK.. Anu yun..?
-kumpitensya, ( ex. tayo ka ng shop, kinabukasan lang yung kapit bahay mo may shop na rin. Hati na costumer mo. etc.)
-Eto pa yung OVERHEAD Fee Na tinatawag.. Anu yun..?
-Bayad sa kuryente, tubig, pasahod sa tao, renta, Permit. Etc.
( ex. nagtayo ka ng resto. Walang costumer. Konti lang kuma kain. "Lugi hindi..? Lugi..! Bakit..? Kahit walang costumer. Tuloy tuloy ang bayad mo sa kuryente, tubig, renta, tao mo., kahit isang araw lang. laking lugi nun.)
-Isama mo pa yung human factor.. Pakupit kupit nang tauhan mo. kahit sabihin mo pang kamag anak mo yan.. At kung nasaan nakatayo ang negosyo mo dun lang sya di mo pwedeng dalhin kahit saan kung san ka pupunta..!
-Eto yung maliit ang puhunan pero maliit din ang kita..
-Anu ano yun.. Sari sari store, computer shop, salon, resto, fishbolan, kwek kwekan, karinderya, barbikyuhan. etc.
-kailangan mo din isaalang alang dito yung mataas na RISK.. Anu yun..?
-kumpitensya, ( ex. tayo ka ng shop, kinabukasan lang yung kapit bahay mo may shop na rin. Hati na costumer mo. etc.)
-Eto pa yung OVERHEAD Fee Na tinatawag.. Anu yun..?
-Bayad sa kuryente, tubig, pasahod sa tao, renta, Permit. Etc.
( ex. nagtayo ka ng resto. Walang costumer. Konti lang kuma kain. "Lugi hindi..? Lugi..! Bakit..? Kahit walang costumer. Tuloy tuloy ang bayad mo sa kuryente, tubig, renta, tao mo., kahit isang araw lang. laking lugi nun.)
-Isama mo pa yung human factor.. Pakupit kupit nang tauhan mo. kahit sabihin mo pang kamag anak mo yan.. At kung nasaan nakatayo ang negosyo mo dun lang sya di mo pwedeng dalhin kahit saan kung san ka pupunta..!
-FRANCHISING
BUSINESS..
-Eto yung malaki ang puhunan malaki din ang kitaan..
-Anu ano yun..? Jollibee, Mcdo, Mang inasal, 7-11,. Etc.
-Bigyan kita ng figure magkano patayo ng isang Jollibe or mcdo..
-40 to 50million depende pa sa location mo.. pero ang kitaan malaki.. mababa na ang 500-thousand per month. bakit ganun kamahal. Hindi lang franchise name o pangalan ang binabayaran mo dun..
-Ang binabayaram mo dun SISTEMA.. Kahit wala ka tatakbo ang negosyo mo. may pattern na sya may sistema..kasama lahat sa binayaran mo sila na bahala kung san itatayo ang franchise mo..at kahit kinabukasan palitan mo lahat ng tao mo tatakbo pa rin sya ng maayos.. May sistema kasi..
-Yung RISK na tinatawag meron din pero di ganon kalaki..Kasi itatayo nila ang franchise mo sa matao at landmark..
-Kumpitensya din. Kung may Jollibe may Mcdo, 7-11 may MiniStop, petron may caltex, mang inasal may chickboy,. Etc.
-May OVER HEAD fee din..
-Bayad sa kuryente, tubig, pasahod sa tao, renta, Permit. Etc.
-At kung nasan lugar ang franchise mo nandun lang di mo pwedeng dalhin kahit saan..
( kaya pala ang mayayaman lalong yumayaman sila lang kasi ang may pera na ganung kalaki.. At ang mahirap lalong nag hihirap wala silang ganun kalaking halaga.)
-Eto yung malaki ang puhunan malaki din ang kitaan..
-Anu ano yun..? Jollibee, Mcdo, Mang inasal, 7-11,. Etc.
-Bigyan kita ng figure magkano patayo ng isang Jollibe or mcdo..
-40 to 50million depende pa sa location mo.. pero ang kitaan malaki.. mababa na ang 500-thousand per month. bakit ganun kamahal. Hindi lang franchise name o pangalan ang binabayaran mo dun..
-Ang binabayaram mo dun SISTEMA.. Kahit wala ka tatakbo ang negosyo mo. may pattern na sya may sistema..kasama lahat sa binayaran mo sila na bahala kung san itatayo ang franchise mo..at kahit kinabukasan palitan mo lahat ng tao mo tatakbo pa rin sya ng maayos.. May sistema kasi..
-Yung RISK na tinatawag meron din pero di ganon kalaki..Kasi itatayo nila ang franchise mo sa matao at landmark..
-Kumpitensya din. Kung may Jollibe may Mcdo, 7-11 may MiniStop, petron may caltex, mang inasal may chickboy,. Etc.
-May OVER HEAD fee din..
-Bayad sa kuryente, tubig, pasahod sa tao, renta, Permit. Etc.
-At kung nasan lugar ang franchise mo nandun lang di mo pwedeng dalhin kahit saan..
( kaya pala ang mayayaman lalong yumayaman sila lang kasi ang may pera na ganung kalaki.. At ang mahirap lalong nag hihirap wala silang ganun kalaking halaga.)
-MULTI-LEVEL MARKETING or NETWORK MARKETING BUSINESS or sa mga economics prof. LEVERAGE MARKETING..
-Eto yung maliit ang puhunan pero malaki ang POTENTIAL INCOME..at may SISTEMA rin kaya malaki ang potential income..
-yung tinatawag na RISK maliit. Halos wala nga eh.
-OVERHEAD fee wala.. Wala.. wala kang binabayarang, renta, kuryente, tubig, tao,. Kumpanya na ang bahalang umasikaso lahat.. Dito sa negosyong toh.. Makikipag partner, tie up ka lang sa kumpanya magiging exclusive distributor ka ng mga produkto nila na wala sa mga tindahan o grocery mall..
-Maghahanap ka lang ng taong makakasama mo na kagaya mo. na gustong matulungan ng negosyong ganito. habang ginagawa nyo ang negosyo nyo ng sabay., sabay din kayo ng grupo mo kumikita..
-eto ang klase ng negosyo na tulungan basta may willingness matuto at mag patulong..at habang lumalaki ang grupo mo lumalaki din ang income mo at lumiliit naman ang effort mo..
-At kung saan ka pumunta pwede mong dalhin kahit saan ka mag punta.. Sa pamamagitan lang ng pag she-share sa iba.. As long as alam mo yung plan ng bises mo..
-Eto
ang ilan sa mga klase ng negosyo.. Pumili kana nang nang negosyong papasukin
mo.. Para mag karoon ka ng Financal Success, at time freedom. Para sa pamilya
mo. at makuha mo ang mga pangarap mo para sayo at sa pamilya mo..
-May
akda: Aries Cabatuando
Tungkol
sa may akda.
Ako si aries ay isang mamayan ng pilipinas at ng mundong ito. At nang kalawakang ito..
Ipinanganak ako noong buwan ng agosto dise sais taong isang libot syam naraan walumput siyam.. Panganay sa pitong magkakapatid. Sa isang simpleng pamilya.
Ang aking ina ay nangangamuhan bilang isang tindera sa palenge, ang aking ama ay isang tagapagmaneho..
Nakaranas din ng hirap sa buhay. Nuong elementarya pa lang nagtitinda na ako ng meryenda Banana Q. Turon, kamote Q, fish cracker, etc. (oh sakin ka bumili ah..!! Hehehe) Para may pantulong sa pamilya at pantustos sa araw araw..
Wala pa akong pakialam nung mga panahong yun kaya ine enjoy ko lang yun. bata pa eh kala ko normal lang.
Sa tuwing walang pasok nasa gubat ako. kasama ang mga pinsan ko para mangahoy
pansiga pagnag luluto.. Pag sapit sa mataas na paaralan dun ko naranasan at naramdaman ang hirap ng buhay..
Mejo bukas na ang aking isipan nun. Minsan pinag kakasya ang 3 instant noddles dadamihan lng ng sabaw, minsan bagoong, 3 pirasong footlong hahati-hatiin, ang gina-gatas ng kapatid sa dede imbes gatas, kape at am.,
yung baon ko di ko ginagastos para pag wala kaming pambili ng bigas may dudukutin ako..
madaming hirap ang naranasan ko.
Dumating ang araw na nagkasakit ang aking ama.. Kina ilangan kong pagsabayin ang aking pag aaral at pag tatrabaho. sa palengke bilang tigabuhat kahit payat ako, ,tigatadtad, lahat. Ng trabaho sa palengke..
Hanggang sa nakapagtapos ako. Nung mag aaral na ako sa kolehiyo. Wala na kaming pera.
Kaya di ako nakapag kolehiyo, engineer sana kaso puro math pala dun.heheh HRM or Business ad. sana kukunin ko.
Kaso wala ng pera pampaaral.
Kaya kumuha ako ng isang taong kursong bokasyon. At nakapag tapos ng kursong industrial electronics.
Nakapag hanap naman ng trabaho agad. Ibat ibang kumpanya ang napasukan ko.
Hanggang Nag self study ako ng computer. Sinipagan at ginalingan ko. Kasi computer age na tayo.. Taon taon palipat lipat ako ng trabaho dahil hinahanap ko ang swerte ko.
Kaso hindi pala sa kumpanya ang problema wala pa sa kumpanya yun..
kasi palipat lipat man ako ng trabaho empleyado pa rin pala ako.
Binabayaran ng fix salary sa kakayang at talinong ginagawa ko. ginagamit at pinaki-kinabangan ng ibang tao.
hanggang sa napirata ako ng isang amerikano sa kumpanya nya. At nag karoon ng magandang posisyon sa kumpanya..
Kala ko yun nah. di pa rin pala empleyado pa rin pala ako dun..
Kaya paminsan minsan rumaraket bilang callboy sa circle joke lang..^^..
Rumaraket ako bilang freelance i.t. Pero nagtataka ako bakit wala pa rin akong magandang ipon. Wala nga talaga eh..
Hanggang sa may nagpakita sakin ng oportunidad nung una di ako naniniwala. Puro duda, at mejo may pride din ang lolo mo nung panahon na yun hehehe..choosy pa that time.
Di ako naniniwala parang kalokohan kasi para sa akin ang nakita ko.
kaya di ko sya ginawa. At nagpatuloy sa pagiging empleyado.
Hanggang sa wala na talaga. Wala pa rin bago. akala ko wala ng pag asa sa buhay at na stuck na ako sa ganung buhay.
hanggang sa may nagpakita sa akin ng oportunidad ulit.
but this time binuksan ko na ang isipan ko at pinakinggan ang oportunidad.
Kaya pala di ko nagustuhan dati. Sarado pala kasi ang isipan ko. At nung binuksan ko.
Bumukas din ang pintuan nang bagong pag asa sa buhay ko at para sa pamilya ko.
Hanggang ngayon unti unti kong kinukuha ang lahat ng pangarap ko para sa pamilya ko..
hindi pa naman mayaman. pero inu-umpisahan ko na ang pag babago
Wala pa lang magbabago sa buhay mo hanggat hindi wala kang babaguhin sa ginagawa mo.
salamat godbless..
Ako si aries ay isang mamayan ng pilipinas at ng mundong ito. At nang kalawakang ito..
Ipinanganak ako noong buwan ng agosto dise sais taong isang libot syam naraan walumput siyam.. Panganay sa pitong magkakapatid. Sa isang simpleng pamilya.
Ang aking ina ay nangangamuhan bilang isang tindera sa palenge, ang aking ama ay isang tagapagmaneho..
Nakaranas din ng hirap sa buhay. Nuong elementarya pa lang nagtitinda na ako ng meryenda Banana Q. Turon, kamote Q, fish cracker, etc. (oh sakin ka bumili ah..!! Hehehe) Para may pantulong sa pamilya at pantustos sa araw araw..
Wala pa akong pakialam nung mga panahong yun kaya ine enjoy ko lang yun. bata pa eh kala ko normal lang.
Sa tuwing walang pasok nasa gubat ako. kasama ang mga pinsan ko para mangahoy
pansiga pagnag luluto.. Pag sapit sa mataas na paaralan dun ko naranasan at naramdaman ang hirap ng buhay..
Mejo bukas na ang aking isipan nun. Minsan pinag kakasya ang 3 instant noddles dadamihan lng ng sabaw, minsan bagoong, 3 pirasong footlong hahati-hatiin, ang gina-gatas ng kapatid sa dede imbes gatas, kape at am.,
yung baon ko di ko ginagastos para pag wala kaming pambili ng bigas may dudukutin ako..
madaming hirap ang naranasan ko.
Dumating ang araw na nagkasakit ang aking ama.. Kina ilangan kong pagsabayin ang aking pag aaral at pag tatrabaho. sa palengke bilang tigabuhat kahit payat ako, ,tigatadtad, lahat. Ng trabaho sa palengke..
Hanggang sa nakapagtapos ako. Nung mag aaral na ako sa kolehiyo. Wala na kaming pera.
Kaya di ako nakapag kolehiyo, engineer sana kaso puro math pala dun.heheh HRM or Business ad. sana kukunin ko.
Kaso wala ng pera pampaaral.
Kaya kumuha ako ng isang taong kursong bokasyon. At nakapag tapos ng kursong industrial electronics.
Nakapag hanap naman ng trabaho agad. Ibat ibang kumpanya ang napasukan ko.
Hanggang Nag self study ako ng computer. Sinipagan at ginalingan ko. Kasi computer age na tayo.. Taon taon palipat lipat ako ng trabaho dahil hinahanap ko ang swerte ko.
Kaso hindi pala sa kumpanya ang problema wala pa sa kumpanya yun..
kasi palipat lipat man ako ng trabaho empleyado pa rin pala ako.
Binabayaran ng fix salary sa kakayang at talinong ginagawa ko. ginagamit at pinaki-kinabangan ng ibang tao.
hanggang sa napirata ako ng isang amerikano sa kumpanya nya. At nag karoon ng magandang posisyon sa kumpanya..
Kala ko yun nah. di pa rin pala empleyado pa rin pala ako dun..
Kaya paminsan minsan rumaraket bilang callboy sa circle joke lang..^^..
Rumaraket ako bilang freelance i.t. Pero nagtataka ako bakit wala pa rin akong magandang ipon. Wala nga talaga eh..
Hanggang sa may nagpakita sakin ng oportunidad nung una di ako naniniwala. Puro duda, at mejo may pride din ang lolo mo nung panahon na yun hehehe..choosy pa that time.
Di ako naniniwala parang kalokohan kasi para sa akin ang nakita ko.
kaya di ko sya ginawa. At nagpatuloy sa pagiging empleyado.
Hanggang sa wala na talaga. Wala pa rin bago. akala ko wala ng pag asa sa buhay at na stuck na ako sa ganung buhay.
hanggang sa may nagpakita sa akin ng oportunidad ulit.
but this time binuksan ko na ang isipan ko at pinakinggan ang oportunidad.
Kaya pala di ko nagustuhan dati. Sarado pala kasi ang isipan ko. At nung binuksan ko.
Bumukas din ang pintuan nang bagong pag asa sa buhay ko at para sa pamilya ko.
Hanggang ngayon unti unti kong kinukuha ang lahat ng pangarap ko para sa pamilya ko..
hindi pa naman mayaman. pero inu-umpisahan ko na ang pag babago
Wala pa lang magbabago sa buhay mo hanggat hindi wala kang babaguhin sa ginagawa mo.
salamat godbless..
-Lahat ng nakasaad sa
pahinang binasa mo kanina 95% ay ako yun..
Wag ka magulo jan hehehe.. Maraming salamat.. Pwede mo akong e add sa facebook At e private message.
Pwede kong ituro sayo ang oportunidad na aking nakita. Kung interesado ka..
Tutulungan din kita.. sabay natin abutin ang pangarap natin.
Masarap at masaya kapag tulungan..
Kung hindi naman mawalang galang na umalis ka sa harapan ko hehehe JOKE.. ..walang problema choice mo yun.. Ang aking hihilingin na sa iyo "PLANUHIN" mo na lang sana ang buhay mo ng maayos.. para sayo at sa pamilya mo... Godbless us..
Wag ka magulo jan hehehe.. Maraming salamat.. Pwede mo akong e add sa facebook At e private message.
Pwede kong ituro sayo ang oportunidad na aking nakita. Kung interesado ka..
Tutulungan din kita.. sabay natin abutin ang pangarap natin.
Masarap at masaya kapag tulungan..
Kung hindi naman mawalang galang na umalis ka sa harapan ko hehehe JOKE.. ..walang problema choice mo yun.. Ang aking hihilingin na sa iyo "PLANUHIN" mo na lang sana ang buhay mo ng maayos.. para sayo at sa pamilya mo... Godbless us..
Your friend to learning and unstoppable success Aries Cabatuando
0947-588-7179
No comments:
Post a Comment